TEN YEARS AFTER (UK)

Ten Years After - biografia

Grupa założona w Nottingham, w Anglii, jako The Jaybirds. W 1965 roku zmieniła nazwę na Ten Years After, bardziej pasującą do przeżywającej swój boom niezależnej sceny progresywnej. Kwartet tworzyli: Alvin Lee (ur. 19.12.1944 r. w Nottingham, Anglia; gitara, śpiew), Chick Churchil (ur. 2.01.1949 r. w Mold, Walia; instrumenty klawiszowe), Ric Lee (ur. 20.10.1945 r. w Cannock, w hrabstwie Stafford, Anglia; perkusja) i Leo Lyons (ur. 30.11.1943 r. w Stanbridge, w hrabstwie Bedfordshire, Anglia; bas). Zespół grał mieszankę rock'n'rolla i bluesa, odcinając się od typowo bluesowych produkcji Fleetwood Mac, Chicken Shack i Savoy Brown. Debiutancki album Ten Years After został w dużej mierze zignorowany i grupa musiała poświęcić kilka miesięcy na intensywne występy w klubach, by zdobyć większą popularność. Znakomita płyta koncertowa Undead, zawierająca materiał zarejestrowany podczas koncertu w klubie Klooks Kleek, udowodniła, że Alvin Lee jest niezwykle sprawnym gitarzystą. Jego umiejętności zapewniły mu rolę lidera w zespole, usuwając na plan dalszy pozostałych trzech muzyków, którzy jedynie stanowili tło dla jego muzycznych popisów. Niebawem formacja zaczęła z dużym powodzeniem koncertować w USA. Pełna ekspresji interpretacja utworu I'm Goin' Home na festiwalu Woodstock '69 była jedną z największych atrakcji tej imprezy. W ciągu następnych dwóch lat kwartet nagrał cztery udane albumy, które znalazły się na listach bestsellerów w USA i Wielkiej Brytanii. Najlepszy z nich Sssh, ze zdjęciem autorstwa Graham'a Nash'a na okładce, zawierał między innymi utwór Stoned Woman, będący kwintesencją stylu i brzmienia formacji. Kompozycja Love Like A Man pochodząca z kolejnego longplay'a Cricklewood Green, stała się jedynym brytyjskim przebojem zespołu. Na albumie A Space In Time grupa zrezygnowała z typowego dla siebie brzmienia gitarowego na rzecz elektroniki. Po ukazaniu się płyty Rock'N'Roll Music To The World zespół postanowił odpocząc i przestał koncertować, a jego członkowie zajęli się realizacją swoich projektów solowych. Alvin Lee zarejestrował płytę On The Road To Freedom we współpracy z wokalistą gospel Mylonem Le Fevre, a Chic Churchil nagrał nieudany album You And Me. Po reaktywowaniu kwartetu okazało się, że nowe produkcje utraciły dawną energię i spontaniczność. Wkrótce Alvin Lee ogłosił oficjalnie rozpad Ten Years After. W 1978 roku Lee Założył trio Ten Years Later, któremu jednak nie udało się odnieść sukcesu. W 1989 roku oryginalny skład Ten Years After reaktywował się ponownie i nagrał album About Time. Tuż po wydaniu płyty, Alvin Lee podjął decyzję o opuszczeniu szeregów grupy i kontynuowaniu kariery solowej. Działalność zespołu po raz kolejny została zawieszona. W 2001 roku koncerny fonograficzne EMI i Decca wznowiły wszystkie wydane dotąd albumy Ten Years After, poszerzając każdą z płyt o niepublikowane dotąd nagrania. Na początku 2002 roku, Chic Churchil, Leo Lyons i Rick Lee, po nieudanych próbach wskrzeszenia do życia oryginalnego składu grupy, nawiązali współpracę z Joe Gooch'em (ur. 3.05.1977 r. w Londynie, Anglia). Na rynek fonograficzny powrócili z wydanymi przez własną wytwórnię płytami One Night Jammed z zapisem fragmentów europejskich występów z 2002 roku (nakład wyprzedany!) oraz Now, promowanym gigantycznym tournee. W pierwszej części trasy, Ten Years After zagrało 70, wyprzedanych do ostatniego biletu koncertów, w 14 krajach świata. Druga część tournee, zaplanowana na wiosnę 2005 roku, po raz pierwszy w historii zespołu dotrze również do Polski.