Wesoła wdówka

W maju 2009 r. Teatr Muzyczny w Łodzi w ogrodzie pałacu Izraela Poznańskiego wystawił operetkę Franza Lehára Wesoła wdówka. Naturalną scenografię dla premiery stworzyła piękna neobarokowa architektura pałacu. 

„W tak pięknych okolicznościach przyrody jak ogród najpiękniejszego łódzkiego pałacu pokazano jedną z najpiękniejszych operetek - Wesołą wdówkę Franza Lehára. I to w bardzo udanej inscenizacji. Nie tylko cieszącej oko i ucho, ale przekonującej, iż uśmiercana już wielokrotnie operetka wciąż jest żywa i wesoła. Zadania podjął się Zbigniew Macias, który nie szukał nowych dróg, a w zamian Wesołą wdówkę odkurzył, podkreślił jej elementy komediowe, zaznaczył najbardziej przebojowe fragmenty. Postawił na muzykę, intrygę i poczucie humoru widowni. Stworzył widowisko przyjazne i mające przede wszystkim dostarczyć kilku godzin rozrywki i przyjemności. Udało się to nader obficie” – napisał Dariusz Pawłowski w dzienniku „Polska – The Times”.

O wyborze tego tytułu zdecydowała przede wszystkim piękna muzyka, ale nie bez znaczenia jest też ponadczasowość tematów: romanse i salonowe układy są ciągle istotne w życiu elit, a historie osnute wokół wydarzeń w paryskim salonie poselstwa księstwa Pontevedry mają nadal aktualne odniesienia. Jest to przedstawienie wpisujące się w najlepszą tradycję inscenizowania operetki - najistotniejszy jest piękny śpiew i gra aktorska. Uwagę przyciągną z pewnością piękne kostiumy, zaprojektowane w stylu epoki. Zdaniem realizatorów, operetka tak właśnie winna być wystawiana: powstała w określonym czasie historycznym, w odniesieniu do konkretnych zjawisk i wydarzeń, należy więc rozkoszować się jej urokiem. A piękna muzyka, znakomite i dowcipne libretto, a także świetny przekład Jerzego Jurandota i Józefa Słotwińskiego są klasą samą w sobie. 

zdjęcie: fot. Grzegorz. Niewiadomski