Igor Makarevich: MUZEUM BORISOVA

Igor Makarevich porównuje metody swojej praktyki artystycznej do pracy archeologa. Niemniej w swoich projektach, często sięgających do przeszłości radzieckiego imperium i awangardowych utopii, daleki jest od rekonstruowania minionych historii. W jego rozbudowanych projektach ślady przeszłości to artystyczne konstrukcje, wokół których rozwija wielowątkowe narracje, pełne odniesień do rzeczywistości i kulturowych tropów, wciągających odbiorcę w wir nakładających się i przenikających znaczeń.

Na wystawie w Atlasie Sztuki prezentowane są prace z cyklu Historia szafy i Muzeum Borisova, stanowiące część szeroko zakrojonego projektu Homo Lignum. Kanwą tego projektu jest historia fikcyjnej postaci (alter ego artysty), której pragnieniem jest, by zamienić się w drzewo. Wraz z upływem czasu wymyślony przez twórcę bohater zaczyna zyskiwać własną biografię, która powstaje z jego dzienników, fotografii, rzeczy osobistych. Literacka narracja dzienników znajduje rozwinięcie w obrazowych wizerunkach i obiektach - artefaktach ilustrujących obsesje niedopasowanego społecznie Mikołaja Iwanowicza Borisova. Jego postać ulega zaskakującym metamorfozom, upodabniając się do Buratina, radzieckiego odpowiednika krnąbrnego Pinokia. Borisov, bojaźliwy i owładnięty obsesjami księgowy niesie asocjacje literackie z rosyjską, dziewiętnastowieczną prozą o "małym człowieku" i modernistycznymi przekroczeniami dwudziestowiecznej, zachodniej literatury.

Historia szafy to najnowsza część projektu, wcześniej prezentowana w ramach Manifesta 2014 w Petersburgu. To historia z życia Borisova, który przynosi do domu znalezioną na śmietniku starą szafę, w nadziei, że uda mu się ją odnowić.

Przypadkowe uderzenie deską w szyję, sprawiając mu nieoczekiwaną satysfakcję erotyczną, całkowicie zmienia bieg dalszych wydarzeń. Wnętrze szafy staje się przestrzenią nabierającą metafizycznych wymiarów, przekształca się w uniwersum przeżyć bohatera, oscylujących wokół jego lęków i ekstatycznych uniesień. Euforyczne perwersje Borisova, porównywane z Bataillowskimi transgresjami, mają rewers w patologiach społecznych. Cała historia rozpisana przez Makarevicha literacko i wizualne sięga szeregu społecznych, historycznych i kulturowych odniesień. Dla artysty historia Borisova była, jak mówi, "ćwiczeniem, które pozwoliło mu dotknąć wielu tematów: represji politycznych, francuskiej rewolucji, dziewiętnastowiecznej literatury, warunków życia w Moskwie lat 50. i 60."

Kuratorki: Bożena Czubak, Natalia Goncharova

więcej: http://www.atlassztuki.pl/