Soundedit''18 Afterparty, 19 Wiosen i Bielizna

Cena biletu Standard : 35 PLN

19 Wiosen oraz Bielizna

19 Wiosen powstało w Łodzi w 1993 r. i z wieloma długimi przerwami istnieje na scenie szeroko pojętej muzyki niezależnej – najpierw wydając własnym sumptem kasety, stopniowo dodając do swojej dyskografii płyty laserowe i winylowe – już prawie ćwierć wieku. Od początku zespół tworzą Grzegorz "Fagot" Fajngold, znany dzisiejszym słuchaczom techno punka jako Procesor Plus i kompozytor science-fiction elektro duetu Demolka oraz Marcin Pryt, śpiewający autor słów (udzielający się też w projektach Rumory Orkiestra, Tryp,11), który z trzecim współzałożycielem 19 Wiosen, Franciszkiem Wiczem, niedawno opublikował płytę Niebiescy Kutman "Skrzydło motyle".

Twórczość 19 Wiosen trudno jednoznacznie określić. Oprócz wyczuwalnej inspiracji kończącym dziś już ponad czterdzieści lat punkiem, na którego wpływ powołują się członkowie zespołu w wielu publicznych wystąpieniach, można dostrzec w wielowarstwowym przekazie 19 Wiosen taktykę zacierania śladów i mnożenia znaków zapytania. Sami członkowie lubią nazywać swoją twórczość: "aeropunkiem", "punkiem niewiadomoco", "punkiem poza czasem", "spirytualem", "samobójbrzmieniem". Słychać tu bez wątpienia fascynację wczesnym big beatem i włoską piosenką z czasów świetności festiwalu w San Remo, klasyką garażowego punk oraz rhytm'n'bluesa.

Bielizna pojawiła się w połowie lat 80-tych i od razu została zaliczona do czołowych formacji Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. Już pierwsza "radiowa" kompozycja pt. "Terrorystyczne Bojówki" dotarła do drugiego miejsca jedynej niezależnej listy przebojów realizowanej wtedy na antenie Rozgłośni Harcerskiej. Debiutancka płyta pt. "Taniec Lekkich Goryli" została przyjęta entuzjastycznie zarówno przez słuchaczy, jak i krytyków muzycznych. Chwalono "połamaną" rytmikę oraz niebanalne teksty nawiązujące do tajemniczej, polskiej egzystencji lat 80-tych. Kolejne wydawnictwa: "Wiara, Nadzieja, Miłość i Inwigilacja", "Tag", "Pani Jola", ugruntowały pozycję zespołu na niezależnej scenie rock&rollowej. W 2000 r. ekipa Bielizny wydała płytę pod szyldem Doktor Granat pt. "Świadkowie Rocka.

Oprócz działalności koncertowej zespół kojarzony jest z estradową i telewizyjną aktywnością wokalisty, Jarka Janiszewskiego (pseud. Doktor), który swoje ujawnienia werbalne określa mianem wybroczyny intelektualnej. Doktor prowadził wiele niestandardowych imprez – od koncertów w Jarocinie po programy telewizyjne – "Rock Noc".

W 2003 roku Bielizna wraz z Trzecim Programem Polskiego Radia wydała płytę pt. "W Dzikim Kraju". Wydawnictwo otrzymało znakomite recenzje m.in. w tygodnikach "Polityka" oraz "Wprost". Z płyty tej pochodzi piosenka pt. "Zimny Wiatr" uznawana za nieoficjalny hymn stoczniowców walczących o odzyskanie Stoczni Gdańskiej. W październiku 2009 roku ukazała się płyta pt. "Obrazki z wystawki". Recenzenci chwalili zespół za twarde, riffowo-funkowe granie oraz gorzki, zjadliwy komentarz do poczynań dziwnych osobników zamieszkujących kraj nad Wisłą. Zespół konsekwentnie idzie własną drogą skierowaną w stronę osobników oczekujących na niebanalną werbalno-rockandrollową przygodę.

19 Wiosen powstało w Łodzi w 1993 r. i z wieloma długimi przerwami istnieje na scenie szeroko pojętej muzyki niezależnej – najpierw wydając własnym sumptem kasety, stopniowo dodając do swojej dyskografii płyty laserowe i winylowe – już prawie ćwierć wieku. Od początku zespół tworzą Grzegorz "Fagot" Fajngold, znany dzisiejszym słuchaczom techno punka jako Procesor Plus i kompozytor science-fiction elektro duetu Demolka oraz Marcin Pryt, śpiewający autor słów (udzielający się też w projektach Rumory Orkiestra, Tryp,11), który z trzecim współzałożycielem 19 Wiosen, Franciszkiem Wiczem, niedawno opublikował płytę Niebiescy Kutman "Skrzydło motyle".

Twórczość 19 Wiosen trudno jednoznacznie określić. Oprócz wyczuwalnej inspiracji kończącym dziś już ponad czterdzieści lat punkiem, na którego wpływ powołują się członkowie zespołu w wielu publicznych wystąpieniach, można dostrzec w wielowarstwowym przekazie 19 Wiosen taktykę zacierania śladów i mnożenia znaków zapytania. Sami członkowie lubią nazywać swoją twórczość: "aeropunkiem", "punkiem niewiadomoco", "punkiem poza czasem", "spirytualem", "samobójbrzmieniem". Słychać tu bez wątpienia fascynację wczesnym big beatem i włoską piosenką z czasów świetności festiwalu w San Remo, klasyką garażowego punk oraz rhytm'n'bluesa.

Bielizna pojawiła się w połowie lat 80-tych i od razu została zaliczona do czołowych formacji Trójmiejskiej Sceny Alternatywnej. Już pierwsza "radiowa" kompozycja pt. "Terrorystyczne Bojówki" dotarła do drugiego miejsca jedynej niezależnej listy przebojów realizowanej wtedy na antenie Rozgłośni Harcerskiej. Debiutancka płyta pt. "Taniec Lekkich Goryli" została przyjęta entuzjastycznie zarówno przez słuchaczy, jak i krytyków muzycznych. Chwalono "połamaną" rytmikę oraz niebanalne teksty nawiązujące do tajemniczej, polskiej egzystencji lat 80-tych. Kolejne wydawnictwa: "Wiara, Nadzieja, Miłość i Inwigilacja", "Tag", "Pani Jola", ugruntowały pozycję zespołu na niezależnej scenie rock&rollowej. W 2000 r. ekipa Bielizny wydała płytę pod szyldem Doktor Granat pt. "Świadkowie Rocka.

Oprócz działalności koncertowej zespół kojarzony jest z estradową i telewizyjną aktywnością wokalisty, Jarka Janiszewskiego (pseud. Doktor), który swoje ujawnienia werbalne określa mianem wybroczyny intelektualnej. Doktor prowadził wiele niestandardowych imprez – od koncertów w Jarocinie po programy telewizyjne – "Rock Noc".

W 2003 roku Bielizna wraz z Trzecim Programem Polskiego Radia wydała płytę pt. "W Dzikim Kraju". Wydawnictwo otrzymało znakomite recenzje m.in. w tygodnikach "Polityka" oraz "Wprost". Z płyty tej pochodzi piosenka pt. "Zimny Wiatr" uznawana za nieoficjalny hymn stoczniowców walczących o odzyskanie Stoczni Gdańskiej. W październiku 2009 roku ukazała się płyta pt. "Obrazki z wystawki". Recenzenci chwalili zespół za twarde, riffowo-funkowe granie oraz gorzki, zjadliwy komentarz do poczynań dziwnych osobników zamieszkujących kraj nad Wisłą. Zespół konsekwentnie idzie własną drogą skierowaną w stronę osobników oczekujących na niebanalną werbalno-rockandrollową przygodę.