Twoone No. 8 - wystawa Grzegorza Zygiera w AHE

18 PAŹDZIERNIKA 2019, godz.14

Galeria Patio2, Wydział Artystyczny
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi,
ul. Sterlinga 26

Wystawa będzie otwarta do 30 listopada 2019 r.
Kierownik Galerii: Wojciech Pilarski
Kurator: Krzysztof Jurecki

GRZEGORZ ZYGIER

fotograf, performer, artysta wideo, w ZPAF od 1987 roku, absolwent Politechniki Krakowskiej. Od 1981 do 1982 roku należał do Grupy Twórczej SEM-BIS, w latach 1982-88 związany z ruchem artystycznym Kultura Zrzuty oraz niezależnymi pismami „Tango” i „Hali Gali”. Uczestnik i dokumentalista zdarzeń, artystycznych spotkań i plenerów: Teofilów, Nieme kino, Pozdrawiamy urzędników sztuki, Festiwal Sztuki Potrzebnej, itd. W 1990 roku wspólnie z Adamem Rzepeckim i Katarzyną Pochrzęst założył formację „Stacja Pi. Stacja” działającą w zakresie teatru, wideo, performansu, znaną m.in. ze spektakularnych wystąpień podczas Krakowskich Reminiscencji Teatralnych. W  2002 roku powrócił do fotografii analitycznej i konceptualnej realizowanej w cyklach Twoone.
W 1988 roku otrzymał stypendium twórcze Miasta Krakowa, a w 2009 roku stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Księżyce, piramidy, morze
W fotografiach Grzegorza Zygiera oglądamy rzeczy i fragmenty rzeczywistości, które poprzez niezwykłe wykorzystanie analogowego aparatu z podwójną ekspozycją powoduje, że jesteśmy zdezorientowani, może nawet zaszokowani. Wszak szok jest jednym z wyróżników sztuki modernistycznej i neoawangardowej. Rzadkie w swym pięknie fotomontaże tego artysty wpisują się przynajmniej w podwójną tradycję. Z jednej strony modernistyczną badającą zarówno nasze widzenie, jak i możliwości sprzętu, które należało nie tylko poznać, ale wręcz przekroczyć i sprowadzić do paradoksu nasze widzenie (np. dwie kule tworzą- ce dzięki swemu połączeniu zadziwiające formy geometryczne przypominające abstrakcyjną rzeźbę, lub dwie inne kule tworzące odmienną formę geometryczną). Efekt jest z pewnością wynikiem naświetlania negatywu i uzyskania efektu iluzji powstałej dzięki połączeniu obrazów. Artysta bawi się z widzem, sam doskonaląc swoją wyobraźnię. Jeśli jesteśmy w stanie zrozumieć dwie połączone piramidy tworzące prostokąt, to na pewno zdecydowana większość widzów będzie bezbronna wobec Twoone Piramidi #03, choć i tu widoczne są jej zwieńczenia. Bardzo ciekawe efekty, wywodzące się z tradycji malarstwa abstrakcyjnego, widoczne są w Twoone Sea #01 i #04. O tym cyklu pisałem w tekście pt. Iluzja czy rzeczywistość do katalogu wystawy Grzegorz Zygier. Twoone od cienia do fal, ODA, Piotrków Trybunalski (2010).
Drugą tradycją, ale skrytą w modernizmie form, z której czerpie artysta, jest sztuka tradycyjna a właściwie piktorializm, konieczny do zwiększenia iluzyjności przedstawienia a jednocześnie akcentowania piękna.

Zada ktoś pytanie czy warto tworzyć takie fotografie? Jeśli jesteśmy zdziwieni, jeśli przeżywamy rodzaj szoku wizualnego i jednocześnie obcujemy z pięknem manifestującym się w tradycji abstrakcji geometrycznej z dążeniem do iluzjonizmu, (jakie posiadało np. malarstwo René Magirtte'a czy Salvadora Dali), to znaczy, że są to prace istotne i ważne w pejzażu polskiej sztuki.

Krzysztof Jurecki