Wystawa dr Doroty Herbik będzie czynna do 8 czerwca w Galerii Patio2
Fascynuje mnie świat jako twór fenomenalny.
Obraz
komunikuje się za pomocą zmysłowej formy, choć nie tyle mówi o
wyglądzie rzeczy, co stara się mówić o nich samych. „Nadawanie światu
kształtu” w formie obrazowej zgodnie z własnym wyobra- żeniem uznaję za
wielki przywilej. Indywidualne obrazowanie staje się poszukiwaniem,
wynajdywaniem ekwiwalentów własnego widzenia rzeczywistości. Poznanie
rzeczywistości – to zmysłowe, oparte przede wszystkim o zmysł wzroku,
jak i pozostałe aspekty życia – doświadczenie, wiedza, przekonania,
emocje, intuicja rodzą we mnie przeświadczenie o wyraźnym „dostrojeniu
się” do siebie form bytu, ich uporządkowaniu, o tym, że świat nie jest
bezładną składanką bytów, a uporządkowanym tworem, który wart jest
afirmacji i podziwu. Opieram się o dwoiste rozumienie natury, która z
jednej strony podlega czytelnym prawom np. rytmu i proporcji, a z
drugiej jest pełna różnorodnej dynamiki i ekspresji.
Zakładałam, że
moje prace będzie cechować ta dwoistość reprezentowana przez logikę
geometrycznych podziałów oraz ich wewnętrzną organiczność. Ponieważ
upatruję koherencji w formach rzeczywistości, także w swoich pracach
staram się zobrazować tę wewnętrzną spójność bytu.
Wyczuwalne
strukturalne cechy natury same prowokują do abstrahowania i w
konsekwencji do geometryzacji form. Malowanie staje się dążeniem do
uzyskania odpowiedniego stopnia syntezy formy obrazowej. Nie chodzi mi o
ujmowanie „powierzchownego” piękna rzeczywistości, ale o koherentność,
trafność, logiczność bytu przy całym niezliczonym bogactwie jego form.
Na moim malarstwie odcisnęło piętno intensywne doświadczenie wielu
miejsc. Ich obrazy noszę w sobie. Przywoływane lub pojawiające się
samoczynnie formują jakby desygnaty szczególnych klimatów i jakości
wizualnych.
Celebrowana przeze mnie rzeczywistość rodzi potrzebę pewnej wzniosłości i to dla niej dobieram warsztat malarski tak, aby jego „osobniczy” charakter wspomógł tworzone środki wyrazowe. Zespolenie możliwości technik akrylowej i olejnej z wgłębnymi, linearnymi żłobieniami, posłużeniem się dawną techniką srebrzenia na pulmencie i modyfikowaniem kształtu podobrazi stoi u podłoża wypracowywanych przeze mnie metod obrazowania. Rozumowy, obiektywny czynnik konstruktywny łagodzony jest przez bardziej intuicyjne opracowywanie kolorem i fakturą wnętrz zaznaczonych kształtów.
Studia w Państwowej
Wyższej Szkole Sztuk Pięknych w Łodzi (obecnie ASP). Dyplom w Pracowni
Tkaniny Unikatowej prof. Antoniego Starczewskiego oraz w Pracowni
Malarstwa prof. Andrzeja Szonerta. Twórczość w sferze malarstwa, grafiki
i rzeźby. Doktorat w zakresie malarstwa pt. „Poszukiwanie form
artystycznego obrazowania w kolekcji obrazów Affirmatio". W pracach
artystka eksploruje swój warsztat, oparty na łączeniu różnych technik
malarskich, reliefu i autorskiego sposobu malowania oksydacją srebra na
pulmencie.
Wybrane wystawy indywidualne: 2017 – Dom Pracy Twórczej,
Uniejów, malarstwo; 2018 – Galeria Odnowa, ASP w Łodzi, malarstwo; 2018 –
Galeria SNG ART, Łódź, malarstwo, grafika; 2019 – Ogólnopolskie
Biennale malarstwa i grafiki – Piękne Sztuki – Radomsko – I nagroda;
2020 – Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.